Ten kraj jest chory, ciągle coś mnie boli
Budzę się rano, otwieram oczy z trudem
Nie toleruję cyfrowej kontroli
Idę przed siebie pozbawiony złudzeń

I wy, o których zapomniałem,
Lub pominąłem was przez litość,
Albo dlatego, że się bałem,
Albo, że taka was obfitość,
I ty, cenzorze, co za wiersz ten
Zapewne skarzesz mnie na ciupę,
I żem się stał świntuchów hersztem,
Całujcie mnie wszyscy w dupę…